مد در مقام یک منبع روزمره

مد در مقام یک منبع روزمره

مد یکی از حاضر و آماده ترین ابزارهایی است که افراد به کمک آن می توانند پیام های بصری گویایی درباره ی هویت های خویش صادر کنند. همان طور که انتویسل دریافته است ، « تنشی که میان لباس به منزله ی افشا کننده ی هویت و لباس به منزله ی پنهان کننده ی هویت وجود دارد » سال هاست که مورد توجه نظریه پردازان مد است. بنا به استدلال انتویسل ، این جنبه از مد خصوصاً در « شهر مدرن اهمیت پیدا می کند که در آن ما با انبوه ” غریبه ها ” درهم می آمیزیم و فقط و فقط لحظه های بسیار کوتاهی در اختیار داریم تا بر یکدیگر تأثیر بگذاریم. »

مد در محیطهای امروزی

در محیط های شهری امروزی ، مد یکی از منابع اصلی افراد است تا بتوانند خود را به یکدیگر نشان دهند . چرا که گمنامی نسبی و ضرب آهنگ پر شتاب زندگی در مادر شهر های مدرن اخیر مستلزم روش های کاملاً بصری و نسبتاً فوری برای ابراز هویت فرد است. همان طور که نظریه پردازان مد خاطر نشان می کنند . بهره گیری خلاقانه از اقلام مد روز می تواند برای ترسیم مجموعه تصویر هایی به کار رود. که بر پایه ی سیاست های هویتی نمایش ثروت و قدرت ، قدرت و موفقیت ، یا منزلت زیرزمینی یا کولی منش استوارند. از نظر فینکلشتاین :

« در زندگی روزمره ، ظواهر و قیلفه ی مد روز در حکم ظاهر ساختن منش و ترجیح جنسی و موفقیت اقتصادی و دستاوردهای تحصیلی فرد [ تعبیر و تفسیر می شود ] .

مقالات بازاریابی

بازاریابی مد چیست ؟

مد و مدرنیته

ولی ، مد علاوه بر اطلاعاتی که در ملأ عام و به نگاه های کوتاه منتقل می کند . در مدرنیته ی اخیر سر چشمه ی لذات کاملاً شخصی نیز هست. علاوه بر این ، چنین لذتی فقط ناشی از جنبه های بصری مد نیست . بلکه از برش و دوخت و حس لباس نیز نشأت می گیرد . و این سهم مهمی در تجربه ی پدیدار شناختی روزمره ی فرد دارد. بنابراین ، به گفته ی فینکلشتاین :

« مطابق مد بودن می تواند تجربه های بسیار لذت بخشی به همراه داشته باشد. حس کردن بافت یک پارچه می تواند لذاتی کاملاً خصوصی به وجود آورد. در بر کردن لباس های دلخواه و دلپذیر می تواند به رؤیاهای فرد در زمینه ی پروراندن خویشتن دیگری برای خود دامن بزند. »

تفسیر اهمیت مد در زندگی روزمره

هر دو تفسیری که درباره ی اهمیت مد در زندگی روزمره بیان کردیم ، به توجه و تمرکز شایان شخصی افراد روی اقلام مد روز در جامعه ی مدرن اخیر اشاره می کنند. و این مطلب با نوشته های نظریه پردازان فرهنگی معاصر نظیر فدرستون ، و چنی درباره ی توان خلاقیت افراد در استفاده از منابع فرهنگی زندگی فرهنگی در مدرنیته ی اخیر ، همخوانی دارد. به گفته ی چنی :

« مد ، به معنای دقیق کلمه ، نمایش ذوق و سلیقه ، و پای بندی نسبت به حس و قریحه ی خاصی است ، ما با انتخاب هایی که از میان واژگان عمومی ( مدها ) به عمل می آوریم ، حس و قریحه هایی را به کار می گیریم و به نمایش می گذاریم که به انتخاب و سلیقه ی ما شکل و سازمان می دهند. »

لنگمن با بسط دادن به همین مضمون معتقد است که این توانش فردی در استفاده از مد ، همراه با سایر آلات و ادوات زندگی مدرن اخیر ، موجب کثرت یافتن ضمیر نفس شده اند . ضمیری که « بسته به متن و زمینه های گوناگون به طرق متفاوتی ابراز و تجربه می شود» . از نظر لنگمن ، سوبژکتیویته ی تأمل گری که مد زمینه ساز آن است به طرق متعددی پیکر بندی می شود. تا طیفی از هویت های مختلف را در فضاها و اقلیم های گوناگونی که زندگی روزمره را تعریف می کنند ، عرضه کند.

صنعت مد

این سرمایه گذاری شخصی روی مد به واسطه ی وجود صنعت مد مقدور شده است که طی پنجاه سال اخیر به صورت فزاینده ای متخصص تفسیر سلیقه های مصرف کنندگان و شیوه های انطباق این سلیقه ها با حس و قریحه ی سبک زندگی های خاص شده است. در واقع ، همان طور که انتویسل خاطر نشان می کند :

« بازاریابی ” سبک زندگی ” به نرمی و ظرافت شیوه ی تولید و توزیع و بازاریابی و فروش. نه فقط مدها بلکه کالاهایی همچون غذا را نیز دگرگون ساخته است. »

این جنبه از صنعت مد معاصر به پشتوانه ی طیف کاملی از مجله های مد می گردد که « تصویر های مطلوب » را به مصرف کنندگانی می رسانند که رفته رفته ناهمگون تر می شوند. به گفته ی برووارد ، صنعت مد معاصر در سنجش نوسان های سبک زندگی و سلیقه ها به چنان کارایی و دقتی رسیده است که زبان بین المللی جدیدی برای سبک به وجود آورده است. برووارد معتقد است که مد :

« نوعی اسپرانتوی معاصر ما شده است که در همه ی مرزهای اجتماعی و جغرافیایی بی درنگ و به سهولت در دسترس است. در چنین شرایطی می توان تغییر در مد را واژه ای اختصاری برای تجربه ی فرهنگی یا ” سبک زندگی ” به شمار آورد. »

ماهیت جهانی مد

دیدگاه برووارد را نظریه پردازانی جرح و تعدیل کرده اند که اگر چه درباره ی ماهیت نسبتاً جهانی مد با او اتفاق نظر دارند اما بر اهمیت پاینده ی شکل های محلی درک مد و اهمیت معرفت ها و احساسات محلی در تعیین معناهایی که در متن و زمینه های اجتماعی خاص به مد داده می شود ، تأکید دارند. آیشرو سامبرگ نیز خاطر نشان می سازند که رواج فزاینده ی گرایش های فرامحلی مد غالباً به قیمت نادیده گرفتن محبوبیت پایدار سبک های پوشاک قومی و محلی ، مورد تأکید قرار می گیرند. همان طور که در این مبحث خواهیم گفت ، در سال های اخیر بعضی از شکل های لباس قومی به مدل های فرامحلی تبدیل شده است. و پیوند هایی عاطفی میان اجتماعات دور از دیار مهاجران آفریقایی و آسیایی به وجود آورده است.

این واقعیت تأییدی است بر این دیدگاه آیشر و سامبرگ که : « بسیاری از مدهای لباس ، به طور هم زمان در جوامع پیچیده ی صنعتی وجود دارند ، یعنی جایی که ناهمگونی ، نه همگونی و تجانس ، حرف اول را می زند. » این واقعیت که لباس های قومی به مد روز تبدیل می شوند این دیدگاه رایج را زیر سؤال می برد که مد همان « سبک هایی است که از مراکز معتبر طراحی مد ، مانند پاریس ، سرچشمه می گیرد.»

مد و هویت

بنابراین ، مد ابزار مهمی به دست افراد می دهد تا هویت های خود را در متن زندگی روزمره مدیریت کنند. همان طور که انویسل خاطر نشان می کند. با اینکه افراد از کیفیت مناسکی و به شدت فریبکارانه ی بدن ملبس به خوبی آگاهند . این امر موجب نمی شود که دست از تلاش برای کنترل و ارزیابی سیمای ظاهری شان بردارند. واضح است که لباس های مد روز تنها روش برای برساختن ضمیر نفس در سطح بصری نیستند . از این جهت ویژگی های بصری دیگر نیز همان قدر اهمیت دارند . برای مثال مدل مو و آرایش صورت ، و زینت آلات و جواهرات. به خصوص می توان به شکل های گوناگون جرح و تعدیل بدن مثل تاتو کردن ابروها و سوراخ کردن گوش یا بینی اشاره کرد.

که تا حدی نتیجه ی تأثیر سبک های فرهنگی جوانان مانند پانک و گاث بوده و اکنون جزو ویژگی های رایج بدن مد روز شده است. این نمونه های دستکاری بدن در مقایسه با پوشاک از جهات متعددی ، شیوه های چشم گیرتری برای ابراز هویت به شمار می آیند. چون روی بدن حک می شوند و ماندگارترند. در واقع ، همان طور که هاردین خاطر نشان می کند ، تاتو کردن ابروها به یکی از منابع مهم گروه های حاشیه ای مانند اقلیت های قومی و همجنس خواهان تبدیل شده است. به گفته ی هاردین :

« کسی که به دلیل بدنش از نظم اجتماعی طرد شده است. با نشانه گذاری بدن خود می تواند مشروعیت این نظم را سؤال ببرد. »

مد در جامعه مدرن

همان طور که تفسیر های فوق درباره ی مد نشان می دهند . مد نیز همچون سایر اقلام مصرفی در جامعه ی مدرن اخیر فرصت و امکانی برای خلاقیت افراد در بر ساختن هویت هایشان و نمایش این هویت ها در زندگی روزمره فراهم می کند. در واقع ، به گفته ی بارنارد ، 

« معنا و اهمیت فرهنگی مد همان قدر که به بیانات حساب شده ی طراحان مد بستگی دارد به خلاقیت جمعی مصرف کنندگان نیز مربوط می شود. اقلام مد روز درست مانند سایر شکل های کالاهای تولیدی جامعه ی مدرن امروزی ، به محض ورود به حوزه ی عمومی از معناهای تازه ای آکنده می شوند. که اوضاع و احوال فرهنگی روزمره ی مصرف کنندگان را منعکس می سازند.>

بارنارد بر همین اساس معتقد است که هر چند طراحان مد غالباً درک واضحی از معناهای لباس های طراحی شده ی خود دارند . فرد فرد مصرف کنندگان « در این معناها دخل و تصرف می کنند و آنها را بنا به مقاصد خود تغییر می دهند.»

اختلاف نظرها در مد

این دیدگاه موافق نظر فیسک است که عمل مصرف در واقع عمل تولید فرهنگی است. به گفته ی بارنارد ، این واقعیت که مصرف کنندگان معناهایی به اقلام مد روز اعطا می کنند در متن و زمینه ی زندگی روزمره به وضوح در اختلاف عقیده هایی به اقلام مد روز اعطا می کنند. که در متن و زمینه ی زندگی روزمره به وضوح در اختلاف عقیده هایی دیده می شود. که درباره ی کیفیت و زیبایی لباس های معینی به وجود می آید. او بر همین مبنا استدلال می کند که :

از آنجا که اختلاف نظرهایی درباره ی معنای پوشاک و البسه وجود دارد. و از آنجا که تفسیرهای متفاوتی درباره ی آنها وجود دارد که گاهی از خود طراحان پوشاک و گاهی از پوشندگان آنها نشأت می گیرد . نمی توان گفت که معنا فقط محصول مقاصد و نیات طراحان است.

بنابراین ، به صورت یک نماد بصری پرتوان و نیرومند در جامعه عمل می کند . نمادی که افراد در تلاش برای تثبیت فردیت خویش ، و همچنین ، برای ملحق شدن یه گروه بندی های اجتماعی خاصی ، آن را به کار می گیرند. به این ترتیب ، مد شکلی از قدرت اجتماعی است. این مطلب با دیدگاه کنن همخوانی دارد که طبق آن افراد به این دلیل از مد استفاده می کنند. « که به خود و دیگران نشان دهند که یا خود را متعلق به فرد و گروه دیگری می دانند . یا خود را برابر یا برتر از دیگری تلقی می کنند » . این ملاحظات درباره ی نقش پوشاک و زینت آلات مد روز در جامعه برای بعضی از نظریه پردازان پیشین ، مانند زیمل و ویلن ، بسیار اهمیت دارد.