اتحادیه اروپایی

اتحادیه اروپایی – European Union

مقدمه

 اتحادیه اروپایی ( که در گذشته جامعه اروپا نامیده می شد ) برابر معاهده رم در ژانویه سال 1958 ایجاد گردید.

شش عضو اولیه شامل کشور های : بلژیک ، فرانسه ، هلند ، ایتالیا ، لوگزامبورگ و آلمان غربی بودند. بریتانیا ، دانمارک و ایرلند در سال 1973 ، یونان در سال 1981 ، اسپانیا و پرتغال در سال 1986 به عضویت اتحادیه اروپا پذیرفته شدند.

در اول ژانویه سال 1995 ، سه عضو جدید شامل : فنلاند ، سوئد و اتریش به عضویت اتحادیه در آمدند. ( در نوامبر سال 1994 ، رأی دهندگان نروژی پیشنهاد عضویت در اتحادیه اروپایی را رد کردند ) . امروزه ، 15 کشور عضو اتحادیه اروپایی دارای 379 میلیون نفر جمعیت ، 9/8 تریلیون دلار درآمد ناخالص ملی ، و 39 درصد از صادرات جهانی هستند.

اتحادیه اروپایی

بازار واحد در اتحادیه اروپا

در آغاز سال 1987 ، 12 کشور عضو اتحادیه ( در آن زمان ) تصمیم گرفتند که بازار واحد کالا ها ، خدمات و سرمایه را ایجاد نمایند. ایجاد بازار واحد اروپا در پایان سال 1992 یکی از موفقیت های عمده اتحادیه اروپایی بود. شورای وزیران اتحادیه : 282 قانون را جهت ایجاد بازار واحد تصویب کرد. در حال حاضر ، شهروندان 15 کشور عضو اتحادیه می توانند آزادانه در داخل کشور های عضو مسافرت نمایند. گسترش بیشتر اتحادیه ، یکی از موضوعات عمده می باشد. در دسامبر سال 1991 کشور های چکسلواکی ، مجارستان و لهستان به عنوان اعضاء وابسته اتحادیه مورد پذیرش قرار گرفتند. کشور های حوزه بالتیک ( لاتویا ، لیتوانی و استونی ) نیز امید دارند. که به عضویت اتحادیه اروپایی پذیرفته شوند و در نتیجه آسیب پذیری خود را در برابر روسیه کاهش دهند.

واکنش شرکت ها در برابر حرکت اتحادیه اروپایی در جهت ایجاد بازار واحد چگونه بوده است ؟

در تحقیقاتی که در سال های 1973 ، 1983 و 1993 به عمل آمد « بودوین و گراس » دریافتند که یکنواخت سازی خط مشی های بازاریابی توسط شرکت های آمریکایی از سال 1985 تا اوایل دهه 1980 در اتحادیه اروپایی وجود دارد. و سپس هماهنگی با بازار ها مورد توجه قرار گرفت. موانع یکنواخت سازی که توسط پاسخ دهندگان اعلام شد شامل اختلاف در ذائقه و عادت ، مقررات دولت های ملی برای محصولات مصرف کننده نهایی ، احساسات ملی گرایانه و مقررات دولتی برای کالا های صنعتی بود. یافته های این تحقیقات نشان می دهد که تلاش و زمان زیادی دارد.

معاهده ماستریخت

برابر معاهده ماستریخت ، اتحادیه اروپایی در حال تلاش برای ایجاد اتحادیه اقتصادی پولی می باشد که شامل یک بانک مرکزی اروپایی و یک پول واحد اروپایی است. ایجاد اتحادیه اقتصادی و پولی مستلزم این است که کشور های عضو با توجه به سهمی که در پول واحد دارند مالیات ها و بودجه های خود را هماهنگ نمایند.

ایجاد پول واحد هزینه های مرتبط با تبدیل ارزها و عدم اطمینان در مورد نرخ های ارز را منتفی می سازد. با وجود این ، موانع زیادی باید از میان برداشته شود. برای مثال ، تعداد زیادی از آلمانی ها از این می ترسند که پول واحد اروپایی نسبت به مارک قوی که بستر موفقیت اقتصادی آلمان می باشد دارای ثبات کمتری باشد. فرانسه ، بلژیک ، هلند و لوگزامبورگ خط مشی های پولی خود را یکپارچه نموده اند.

در صورتی که 8 عضو از 15 عضو اتحادیه ، نرخ ارز خودشان را برای مدت 2 سال با ثبات نگهدارنده ، بدهی های عمومی خود را به 60 درصد تولید ناخالص داخلی کاهش دهند و یا این که اقتصاد های خود را با معیار هایی که جهت ایجاد پول واحد ضروری است منطبق نمایند ، اتحادیه پولی و اقتصادی به صورت خودکار از اول ژانویه سال 1999 آغاز خواهد شد.