شاخص برازش اصلاح شده مقتصد ،هنجار شده

شاخص برازش اصلاح شده مقتصد ،هنجار شده و اصلاح شده مقتصد

شاخص PGFI در سال 1982 توسط Mulaik and Brett ، James معرفی گردید که میزان پیچیدگی ( تعداد پارامتر های برآورده شده ) مدل تجربی را ارزیابی برازش کلی مدل لحاظ می نماید. این شاخص در راستای بهبود شاخص GFI بر اساس میزان درجه آزادی مدل تجربی و زمانی که هیچ مدلی وجود ندارد معرفی گردید.

شاخص PNFI نیز همانند شاخص NNFI به دنبال بهبود شاخص NFI معرفی گردید ، ولی از راه متفاوت تری بدنبال محاسبه آن برآمد. در واقع شاخص تعدیل یافته مذکور در راستای بهبود شاخص NFI براساس نسبت درجه آازدی مدل تجربی به مدل مستقل معرفی گردید.

برای این دو شاخص دامنه مشخصی که مبین خوب یا ضعیف بودن مدل برازش شده باشد ، ذکر نگردیده است ؛ ولی برخی مقادیر نزدیک 5 ، 0 را برای این دو شاخص در نظر گرفته اند.

نکته 1. زمانی که از مدل سازی معادلات ساختاری به روش اندازه گیری انعکاسی یا لیزرل استفاده می نمائید ، برای اینکه مدل شما دقیق تر و با خطای کمتری برآورد گردد ؛ بهتر است حداقل حجم نمونه در نظر گرفته شده 100 باشد ؛ تعداد نمونه بیش از 500 برازش بهتری را برای مدل شما نمایش می دهد.

نکته 2. زمانی که شرایط غیر نرمال حاکم بوده و تعداد نمونه در دسترس کمتر از 500 است ؛ شاخص های NFI ، NNFI و CFI نسبت به شاخص کای اسکوئر برازش بهتری را نشان می دهد.

توجه . در خروجی نرم افزار لیزرل صرف بد بودن ( خوب نبودن ) چند شاخص نمی توان گفت مدل پیشنهاد شده از برازش خوبی برخوردار نیست ، لذا باید چندین شاخص را مد نظر قرار داد تا به یک اجماع کلی درباره خوب یا ضعیف بودن مدل برازش داده شده رسید.