چالش مستمر پسماند الكترونيك

با رايانه ، تلويزيون ، پخش كننده دى وى دى ، تلفن همراه يا هر دستگاه الكترونيك مصرفى كه ديگر كار نمى كند چه كار مى كنيد؟ سپردن دستگاه براى تعمير با توجه به هزينه هاى بالاى تعمير در مقايسه با خريد يك دستگاه جديد قابل توجيه نيست. اگر شما همانند بيشتر افراد باشيد ، اين دستگاهها را به زباله يا درون كشويى پرت مى كنيد يا آن ها را به ديگران مى دهيد. در اينجاست كه مسئله اى با پسماند الكترونيك يا e-Waste وجود دارد كه اينك مسئله اى عمده براى سازندگان دستگاهها و دولت هاى ملى و محلى و سازمان هاى حفاظت از محيط زيست به شمار مى آيد. داده هاى اخير نشان مى دهند كه بيش از ٨٦ درصد دستگاههاى دور ريخته شده ( ٢،٢ ميليون تن ) در آمريكا از محل هاى دفن زباله سر در مى آورند. بسيارى از اين اقلام دور ريز حاوى مواد سمى مانند جيوه ، كادميوم و سرب هستند كه در صورتى كه به طور مناسب كنار گذاشته نشوند ، مى توانند سبب آلودگى خاك و آب شوند.

بنا به مسئله رو به رشد پسماند الكترونيك ، بسيارى از دولت هاى ايالتى و محلى گام هايى را براى حل مسئله برداشته اند. در ٢٠٠٧ ، براى مثال ، مينه سوتا توليد كنندگان را ملزم ساخت تا ٦٠ درصد از دستگاه هاى الكترونيكى دورريز را كه در اين ايالت فروخته اند جمع آورى و بازيافت كنند. ايالت هاى ديگر نيز اقدامات مشابهى انجام مى دهند. اكنون ، دولت ايالت متحده در حال بررسى راه هايى براى افزايش بازيافت در سطح ملى است. اقداماتى از اين دست فشار فراوانى بر شركت هاى سازنده وارد مى كند ، كه بسيارى از آن ها فاقد رويه هاى معكوس زنجيره تأمين براى اداره پسماند ورودى هستند. توليد كنندگان تلويزيون با بزرگ ترين مانع در بازيافت مواجه اند. تلويزيون هاى قديمى بزرگ و سنگين اند و اغلب حمل آن ها به مراكز بازيافت براى مشتريان دشوار است. علاوه بر آن ، شمار تلويزيون هاى بازيافت شده با توجه به روى گردانى مصرف كنندگان از تلويزيون هاى آنالوگ به مدل هاى تحت ديجيتال به سرعت در حال رشد است.

شرکت مدیریت بازیافت

به منظور مديريت تقاضاى رو به رشد براى بازيافت ، اين صنعت شركت مديريت بازيافت توليد كنندگان را تأسيس كرد كه از سوى اعضاى آن ، شامل توشيبا ، شارپ و پاناسونيك ، تأمين مالى مى شود. ساير شركت ها از بازيافت كنندگان ثالث ، مانند ويست منيجمنت ، استفاده مى كنند. دل و صنايع گودويل استراتژى نوآورانه اى را به كار گرفته اند. ريكانكت پارتنر شيپ ، كه در آن دل آموزش و حمايت مالى براى نوسازى رايانه هاى قديمى را فراهم مى سازد. اين اقدام بيش از ٢،٧ ميليون پاوند پسماند رايانه را در هر سال از رفتن به زيرزمين نجات مى دهد. اين استراتژى برگ برنده اى براى گودويل است ، كه مانند ساير سازمان هاى خيريه انبوهى از دستگاههاى الكترونيك را دريافت مى كند.

پسماند الكترونيك اكنون كسب و كارى سودآور براى بازيافت كنندگان است چون اين صنعت بيش از ٣ ميليارد دلار درآمد در سال ايجاد مى كند، البته پس از آنكه كشف شد كه برخى از بازيافت كنندگان در حال صدور پسماند الكترونيكى به ديگر كشورها ( بيشتر در آسيا ، مكزيك و آفريقا ) بوده است ، جنجال هايى نيز ايجاد شد. اين كشورها از قوانين زيست محيطى سهل انگارانه برخوردارند كه مسئله پسماند الكترونيك را در جوامع محل ذخيره سازى آنها بسيار دشوارتر مى سازد. چنان اقداماتى نقض كنوانسيون بازل هستند ، موافقت نامه اى بين المللى كه تجارت پسماند خطرزا را محدود مى سازد.