کشور های توسعه یافته و کشور های در حال توسعه

بازارهای نوپا و سیستم اقتصادی پیشرفته

از دیدگاه بازاریابی جهانی مسئله بسیار مهم این است که باید بازار های نو پا ( کشور های در حال توسعه ) را از سیستم اقتصادی پیشرفته ( کشور های توسعه یافته ) تفکیک کرد ، کشور های برزیل ، روسیه ، هندوستان و چین در گروه بازر های نوپا قرار می گیرند.

کشور های اندونزی و آفریقای جنوبی هم از نظر بازاریابی ( عرضه محصولات به آنها ) از اهمیت ویژه ای برخوردارند. نیاز های تأمین نشده سکنان کشور های جهان سوم باعث شده اند که این بازار ها به صورت بالقوه اهمیت زیاد پیدا کنند.

و شرکت های فعال در سطح جهانی بتوانند اقلام زیادی مانند مواد غذایی ، لباس ، کالا های الکترونیکی ، لوازم خانگی و کالا های دیگر را به آن ها وارد کنند. شرکت های پیشرو در بازار های جهانی می کوشند با عرضه محصولات ( اقلام مورد نیاز این کشور ها ) رشد خود را تضمین کنند ، به موارد زیر توجه کنید :

• این شرکت ها بین 5 درصد تا 15 درصد کل درآمد خود را از بازار های آسیا ( چین ، هندوستان و اندونزی ) به دست می آورند :

CocaCola ، Unilever ، Colgate – Palmo Live ، Group Danone and Pepsicola

• بازار های نوپا 25 درصد بازار Kraft ، 40 درصد بازار Cadbury ، 50 درصد بازار Tupperware را تشکیل می دهند. ( از کل فروش آن ها )
• شرکت Nestle برآورد کرده است که درآمد یک میلیارد از جمعیت کشور های نوپا بدان حد می رسد که در ده سال بعد می توانند محصولات تولیدی آن را بخرند. این شرکت که بزرگ ترین تولید و عرضه کننده مواد غذایی در دنیا است یک سوم کل درآمد خود را از سیستم های اقتصادی نوپا ( کشور های در حال توسعه ) به دست می آورد به گونه ای برنامه ریزی کرده است که طی یک دهه آن را به 45 درصد برساند.

بازار کشورهای در حال توسعه

کشور های در حال توسعه یافته 20 درصد جمعیت دنیا را در خود جای داده اند آیا بازاریاب ها می توانند به 80 درصد بقیه خدمات لازم را ارائه کنند ، یعنی جمعیتی که دارای قدرت خرید کمتر و شرایط زندگی متفاوت است . از فقر مطلق تا سطح متوسط. با احتمال زیادی این فاصله ( نابرابری ) بیشتر خواهد شد ، زیرا طبق برآورد های انجام شده 90 درصد رشد جمعیت در آینده متعلق به کشور های کمتر توسعه یافته است.

برای این که شرکتی بتواند محصولات خود را به صورتی موفقیت آمیز به کشور های در حال توسعه عرضه نماید ، باید دارای مجموعه ای مهارت خاص باشد و بتواند برنامه های ویژه ای تهیه نماید. برخی از شرکت ها توانستند برای ارائه خدمات به مصرف کنندگان « نامرئی » پیشرو شوند ، نمونه ها از این قرارند :

• شرکت Grameenphone در بنگلادش با استخدام زنان روستایی توانست تلفن همراه را در 3500 روستا به فروش برساند ( افراد می توانستند تلفن های همراه را به سایر روستاییان اجاره بدهند. )
• شرکت Colgate – Palmolive با خودرو های خاصی که دارای سیستم ویدئویی بودند مزایای مسواک زدن را به روستاییان ( در هندوستان ) نشان داد.
• شرکت Corporacion GEO در کشور مکزیک خانه های ارزان قیمت ( دو اتاقه ) می سازد. نقشه خانه ها به گونه ای است که قابل گسترش هستند.

تغییر دادن روش های متفاوت بازاریابی

این شرکت ها ( بازاریاب ها ) با تغییر دادن روش های متفاوت بازاریابی در صدد برآمدند در بازار های بالقوه کشور های در حال توسعه سرمایه گذاری کنند. فروش محصولات در کشور های در حال توسعه همانند کسب و کار ( یا داد وستد ) عادی نیست.

در این سیستم ها تفاوت های فرهنگی و اقتصادی بسیار زیاد وجود دارند ، به ندرت امکان دارد در این کشور ها برای بازار یابی زیر ساختار وجود داشته باشد و رقابت های محلی هم بسیار شدید است. در بازار های نوپا ( و کشور های در حال توسعه ) دست یابی به معادله بازاریابی یک مزیت عمده به حساب می آید.

• در جاهایی که درآمد ها و فضا های درون خانه ها اندک است عرضه محصولات در بسته های کوچک و قیمت های پایین اهمیت زیادی دارد. شرکت Unilever شوینده ها و شامپو ها را در بسته های کوچک به قیمت 4 سنت ، در منطقه های روستایی هندوستان عرضه کرد ، زیرا در این کشور 70 درصد جمعیت ساکن روستا ها هستند.
• در کشور های در حال توسعه 80 درصد جمعیت اقلام مورد نیاز را از دکه ها و مغازه های بسیار کوچک محلی می خرند. در هندوستان 98 درصد جمعیت مواد غذایی را از 12 میلیون مغازه بسیار کوچک که در هر کوچه روستا ها وجود دارند ، می خرند.
• شرکت Nokia کارکنان واحد های بازاریابی ، فروش و مهندسی را مأمور می کند در روستا های کشور های چین ، تایلند و کنیا در خانه های روستاییان زندگی کنند تا ببینند آن ها چگونه از تلفن استفاده می کنند. شرکت توانست بیشترین سهم بازار کشور های آسیایی و آفریقایی را به خود تخصیص دهد.
• تصویری را که مردم دنیا از محصولات کشور های غربی دارند. می تواند بسیار اثر گذار باشد. شرکت کوکاکولا با استفاده از این امتیاز توانست رقیب خود را در کشور چین ( Jian Libo ) از میدان رقابت خارج کند ، زیرا مصرف کنندگان محصولات شرکت کوکاکولا را نمادی از ارزش ( مدرن بودن ) به حساب می آورند.

شرکت های بومی در برابر شرکت های خارجی

از سوی دیگر ، شرکت های بومی هم در برابر شرکت های خارجی به رقابت بر می خیزند. کشور چین خودرو های تولیدی خود را به بسیاری از کشور های آسیایی ، خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی صادر می کند.

بسیاری از شرکت ها با کسب تجربه از فعالیت های بازاریابی در کشور های در حال توسعه توانسته اند در کشور های توسعه یافته بهتر رقابت کنند. John Deere واحد های تولیدی در Pune ، هندوستان دایر کرد و با تولید تراکتور های ارزان قیمت توانست بخش بیشتری از بازار ایالات متحده را به خود تخصیص دهد.

بیش از نیمی از تراکتور های ساخت هند در خارج از آن کشور به فروش می رسند.

تشکیل ائتلاف های اقتصادی منطقه ای ( تنظیم قرار دادهای تجاری بین کشور های هر منطقه ) باعث تشدید رقابت شده است. بسیاری از شرکت ها به صورت همزمان وارد یک منطقه اقتصادی می شوند.

بسیاری از کشور ها منطقه های آزاد تجاری به وجود می آورند ، یعنی گروه هایی از کشور ها قرار دادهایی را تنظیم کرده اند تا با رعایت قوانین تجارت بین الملل به هدف های مشترک دسست یابند.