پست مدرنیسم جهان سوم

جهان سوم و پست مدرنیسم

جهان سوم از بسیاری جهات از پست مدرنیسم عقب مانده است. تعلیمات فوکو ظاهراً موفق به ارائه فرضیه ای برای توضیح علت محروم ماندن آنها از تاریخ نمی شود. پست مدرنیسم در جهان سوم چه آینده ای دارد ؟ برای شروع نگاهی به موسقی می اندازیم : قوالی موسیقی مذهبی هند ، پاکستان و بنگلادش با خاستگاهی صوفیانه است که با ریتم ساده سازهای ضربی سنتی و کف زدن ، خدا ، پیامبر ( ص ) ، حضرت علی ( ع) و مشایخ تصوف را ستایش می کند. احیاء پست مدرن قوالی به طور قابل توجهی مدیون فیلم مارتین اسکورسیزی آخرین وسوسه های مسیح است که در آن قوالی و دیگر موسیقی های اسلامی به عنوان موسیقی متن انتخاب شده بودند ؛ اما طرفه آنکه روایتی را دنبال می کردند که سعی در شکستن قداست مضمون اصلی خود داشت.

اما این موسیقی در شبه قاره [ آمریکا ] بدین گونه استحاله پیدا کرده است : موسیقی جاز با ریتم تند که توسط سنته سایزر نواخته می شود. آنچه که در اصل برای بیان شعفی عارفانه به وجود آمده بود اکنون به ابزاری در دست های جنون زده موسیقی راک تبدیل شده است.

تقابلی که بین تفکرات بنیادگرایان هندو و نسل جوان هندو به وجود آمده است حتی از این نیز پست مدرن تر است. جوانانی با ریتم های مدرن شده موسیقی صوفیانه ای پایکوبی می کنند که تصاحب پست مدرن موسیقی سنتی غیر غربی آن را به صورت مضحکه ای درآورده است. موسیقی سرزمین های زئیر ، جزایر سلیمان ، بوروندی ، ساحل عاج ، ایران ، ترکیه و غیره به طرز افسارگسیخته ای با موسیقی الکترونیک عصر حاضر و ریتم های راک آمیخته شده تا خوشایند ذائقه های غربی باشد. بومی های آفریقایی در غالب یک گروه راک به نام ” Deep Forest ” ( جنگل عمیق ) ، پست مدرن شده اند.

پست مدرنیسم در جهان سوم جایگزین وابستگی استعماری و یا استعماری نوین شده و در کالاهای از مد افتاده و تاریخ مصرف گذشته ، تکنولوژی بی فایده نامتناسب ، داروهای گران قیمت یا توقیف شده که تمامی آنها به کشور های در حال توسعه صادر می شوند جائی که مردمان انها از زندگی درجه دو لذت می برند ، بازتاب می یابد. همانند جنون مدرن گرایی در دهه های 50 و 60 ، پست مدرنیسم از یک طرف توسط گروهی ، نسنجیده و مشتاقانه پذیرفته شد و از طرف دیگر با مقاومت شدید گروهی دیگر مواجه گردید. سینمای جدید و موسیقی هند ، موسیقی هارد راک مالزی و آثار رمان نویسان پست مدرن مانند سم تویی تایلندی از صمیم قلب پست مدرنیسم را ستایش می کنند. موسیقی « جیو » محلی آفریقای جنوبی ، سینمای معاصر فیلیپین و فرهنگ راک پانکی کوکائینی های زاغه نشین کلمبیایی همگی رویکرد انتقادی تری نسبت به پست مدرنیسم اتخاذ کرده اند. تصمیم رمان نویس کنیایی ، « نگوگی وا تیونگو » مبنی بر دست کشیدن از رمان نویسی و نوشتن گزارشات چشمگیر در بزرگداشت نهضت مقاوت سرخ پوستان گواتمالا از زبان ریگو برتا منچو با خلق کتاب من ریگوبرتا منچو ، پست مدرنیسم را به یک فرهنگ مقاومت مبدل کرد. گوناگونی پست مدرنیسم در جهان سوم به همان اندازه ی تنوع فرهنگ هایش است.