بنیان های فرهنگی مدرنیسم

بنیان های فرهنگی مدرنیسم

بنیان های فرهنگی مدرنیسم : حوالی 1890 ، مفاهیم متضاد پیشرفت ، بحران و گذار در قالب اصطلاح « مدرنیسم » گرد هم آمدند.

1863 : شارل بودلر در نقد هنری خود ، « نقاش زندگی مدرن » ، مدرنیسم را پیشگویی می کند.

1872 : سبکی هنری که الگویی برای آوانگاردیسم خواهد شد امپرسیونیسم نام گرفت.

1879 : هنریک ایبسن با نمایشنامه ی خانه ی عروسک ، فیمینیسم را به صحنه می آورد.

1883 : فریدریش نیچه با کتاب چنین گفت زرتشت ، « ابر بشر » ، را معرفی کرد.

1888 : اگوست استریندبرگ با نمایشنامه ی دوشیزه ی ژولی با فیمینیسم ایبسن مقابله می کند.

1893 : نقاشی « جیغ » اثر ادوارد مونک ظهور اکسپرسیونیسم را بشارت می دهد.

1894 : کلود دبوسی برای شعر « پرلود غروب خدای جنگل ها » ی استفان مالارمه ، شاعر نمادگرا ، موسیقی امپرسیونیستی می سازد.

1900 : زیگموند فروید با کتاب تفسیر رؤیا ، روان شناسی را رسماً آغاز می کند. ( همان سال تولد فیزیک کوانتومی )

1901 : پابلو پیکاسو با کارهای « دوره ی آبی » در مرحله ی پیشا – کوبیستی خود قرار دارد.

بنیان های فرهنگی مدرنیسم

1902 : آلفرد ستیگلیتس نمایشگاه عکس در نیویورک دایر می کند و آثار متقدم هنر مدرن اروپا را به نمایش می گذارد.

1905 : گروه فووها ( وحوش ) در پاریس عناصر « اکسپرسیونیستی » را وارد هنر می کنند …

در همین سال ، گروه دی بروکه ( پل ) در درسدن آلمان اکسپرسیونیسم مدرن را ارائه می دهد.

1907 : « دوشیزگان آوینیون » ، الگو – اثر هنری مدرنیستی پیکاسو.

1908 : پیکاسو و ژرژ براک شروع به نقاشی در مکتب کوبیسم می کنند.

1909 : فیلیپو مارینتی نخستین بیانیه ی فوتوریسم را در پاریس اعلام می کند.

11-1909 : سرگئی دیاگیلف باله مدرن روسی را بر پا می دارد و در سراسر اروپا به نمایش می گذارد.

1910 : شعر « ترانه ی عاشقانه ی جی . آلفرد پروفراک » تی . اس . الیوت ، عناصر مدرنیستی فرهنگی را تصریح می کند.

1911 : « شش قطعه ی کوتاه برای پیانو » اپوس 19 ، اثر آرنولد شوئنبرگ ، موسیقی اکسپرسیونیستی را به آتونالیتی سوق می دهد و او با آن نظام سریالی دوازده – درجه ای خود را آغاز می کند.

1911: واسیلی کاندینسکی به همراه افرادی دیگر ( شوئنبرگ نیز با آنان متفق بود ) گروه هنری اکسپرسیونیستی در بلوئه رایتر ( سوار آبیفام ) را در مونیخ می گذارند.

1912 : پیکاسو نخستین اثر کلاز خود و مارسل دوشان اثر ماندگار کوبیستی مکانیکی خود « برهنه از پلکان پایین می آید » ، را پدید می آورند.

بنیان های فرهنگی مدرنیسم

1913 :

آنتون فن وبرن ، شاگرد شوئنبرگ ، اثری انتزاعی آتونال به مدت سه و نیم دقیقه و با نام « شش باگاتل برای کوارتت زهی » اپوس 9 ، تصنیف می کند.

کاندینسکی در کتاب درباره ی معنویت در هنر اصول هنر انتزاعی را ترسیم می کند.

موسیقی پرستش بهار ایگور استراوینسکی برای باله ی روسی دیاگیلف ، در پاریس بلوا به پا می کند.

 نمایشگاه قورخانه یا نمایشگاه بین المللی هنر مدرن که در شهرهای نیویورک ، شیکاگو و بوستون بر پا می شود ، جامعه و هنرمندان امریکایی را با آوانگاردیسم انقلابی هنر اروپایی آشنا می کند.

1914 : جیمز جویس مجموعه داستان های کوتاه تجربی خود ، دوبلینی ها ، را منتشر می کند.

1916 : در آستانه ی انقلاب روسیه ، دادائیسم ضد جنگ و قانون ستیز در زوریخ و در کاباره ی ولتر بنیان گذاشته می شود.

1917 : پیکاسو به همراه ژان کوکتو شاعر ، اریک ساتی آهنگساز و لئونید مایسن طراح رقص دیاگیلف روی باله ی « پاراد » کار می کنند.

1919 : چارلی چاپلین ، دی . اس . گریفیت ، مری پیکفورد و داگلاس فربنکس استودیوی فیلم یونایتد آرتیستز را بنیان می گذارند.

1920 : گروه شش نفره . از جمله این آهنگ سازان : آرتور هونگر ، فرانسیس پولانک ، داریوس میلو ، در برابر آوانگاردیسم افراطی خواستار موسیقی با جذابیت بیانی و درک پذیر همراه با شوخ طبعی می شوند.

1921 : لودویگ ویتگنشتاین اثر شاخص خود در منطق مدرن ، رساله ی منطقی ، فلسفی را منتشر می کند و کل تاریخ فلسفه را به هماورد می طلبد.

1921 : من ری مجموعه عکس هایی بدون استفاده از دوربین پدید می آورد ، « پرتو نگاری » دادائیسمی.

1922 : دو مظهر توأمان ادبیات مدرنیستی منتشر می شوند : یولیسس جیمز جویس و سرزمین هرز تی . اس . الیوت.

1924 : آندره برتون نخستین بیانیه ی سوررئالیست خود را منتشر می کند.

1925 : سرگئی آیزنشتاین در رزم ناو پوتمکین جوهره ی تکنیک های مدرنیستی فیلم را به کار می بندد.

1925 : اصطلاح عینیت جدید ( Neue Sachlichkeit ) برای توصیف واقع گرایی هراسناک هنرمندانی نظیر ژرژ گرس و اتو دیکس در آلمان پس از جنگ وضع می شود.

6-1925 : مدرنیسم به گونه ای متنوع در نوشته های امریکایی ظهور می یابد. گتسبی بزرگ اف . اسکات فیتز جرالد ، انتقال منهتن جان دوس پاسوس ، خورشید همچنان می درخشد ارنست همینگوی ، و آثار تجربی گرترود استاین.

1926 : ادگار وارز با اثرش آرکانا ، گونه ای « عینیت » جدید را وارد موسیقی پیشتاز می کند که بر آهنگسازان « پیسا – سریال » نظیر جان کیج و کارل هاینتز اشتوکهاوزن تأثیر می گذارد.

1934 : کمیسر ژدانف در شوروی فرمان « پایان » مدرنیسم را صادر می کند.

1937 : نمایشگاه نازی ها با عنوان « هنر منحط » ، مدرنیسم را مسخره می گیرد و آن را متهم به تبهکاری می داند – « پایانی » دیگر بر مدرنیسم ؟

1949 : سناتور جرج داندرو مدرنیسم را « طرح و توطئه ی کمونیست ها » برای تضعیف امریکا می خواند ، « پایان » نهایی مدرنیسم ؟