ماهیت مشارکت های راهبردی جهانی

ماهیت مشارکت های راهبردی جهانی

مقدمه

مشارکت های راهبردی جهانی اتصال و ارتباط بین شرکت هایی را نشان می دهد که با همکاری یکدیگر اهداف مشترکی را تعقیب می نمایند. پیوند هایی که در این مبحث مورد توجه قرار خواهند گرفت دارای ویژگی های زیر می باشد :

اولا ً ، این پیوند ها بیشتر به شکل قرار داد است.

ثانیا ً ، مرز مالکیت شرکت ها مشخص نیست.

ثالثاً ، این پیوند ها شامل نوعی انتقال فن آوری است که از ابزار هایی مانند ایجاد شعب و یا سرمایه گذاری مستقیم بهره گیری نمی شود. بنابر این ، جهت انتقال فن آوری موفقیت آمیز نیاز به مهارت های سازمانی جدیدی می باشد.

رابعاً ، این موافقت نامه ها دارای عمر محدودی است.

روند افزایشی ماهیت مشارکت های راهبردی جهانی

برابر تخمین های انجام شده ، تعداد پیوند های راهبردی ؛ از اواسط دهه 1980 با نرخ 20 تا 30 درصد افزایش یافته است.

روند افزایشی مشارکت های راهبردی جهانی با کاهش ادغام ها و قبضه مالکیت ها به دست آمده است. در سال 1922 ، حدود 1800 ادغام و یا قبضه مالکیت وجود داشت ، در حالی که این ارقام در سال 1989 حدود 2700 مورد بود. برابر اطلاعات موجود ، در سال 1991 حدود 2084 شرکت آمریکایی با شرکای بین المللی مشارکت نمودند ، در حالی که این رقم در سال 1990 حدود 1393 مورد بود. بیشتر شرکت های آمریکایی ، مشارکت های راهبردی جهانی با شرکای ژاپنی را ترجیح می دهند.

دلایل علاقه مندی شرکت جهت ورود به مشارکت های راهبردی جهانی

« رونالد اسمیت » مدیر عامل شرکت هوا فضایی بریتانیا دلایل مشخصی را برای علاقه مندی شرکت ها جهت ورود به مشارکت های راهبردی جهانی ارائه کرده است. برابر نظر او مشارکت سریع ترین و ارزان ترین شیوه جهت توسعه راهبرد جهانی است. مدیر عامل سابق شرکت « اپل » « جان اسکالی » نظم جدید صنعتی را نه مالکیت بخش ها بلکه مشارکت در بخش های مختلف زنجیره ارزش توصیف کرده است. مشارکت های راهبردی جهانی همانند سرمایه گذاری های مشترک سنتی دارای معایبی هستند. هر یک از شرکا باید علاقه مند باشد تا بخشی از قدرت کنترلی خود را از دست بدهد و ریسک بالقوه تقویت یک رقیب از کشور دیگر را بپذیرد.

دلایل جذابیت مشارکت های راهبردی جهانی

علی رغم این نقاط ضعف ، مشارکت های راهبردی جهانی به دلایل متعددی جذاب هستند. اولا ً ، هزینه زیاد توسعه کالا ممکن است شرکت را مجبور کند تا علاقه مند به مشارکت باشد. بخشی از علت مشارکت شرکت بوئینگ با کنسر سیومی از شرکت های ژاپنی جهت توسعه هواپیمای جت جدید 777 در اواسط دهه 1990 ، هزینه زیاد تولید بوده است. ثانیا ً ، نیاز به فن آوری تعداد زیادی از محصولات جدید به معنی آن است که یک شرکت خاص ممکن است به تنهایی فاقد مهارت ها و دانش فنی باشد. ثالثاً ، مشارکت ممکن است بهترین روش برای دسترسی به بازار های ملی و منطقه ای باشد. رابعاً ، مشارکت فرصت مهمی را برای یادگیری فراهم می کند. در حقیقت ، یکی از صاحب نظران ، مشارکت را مسابقه برای یادگیری نامیده است. پروفسور « گری هامل » از دانشکده بازرگانی لندن اعلام کرده است ، شریکی که سریع تر یاد بگیرد می تواند در نهایت عضو مسلط روابط باشد.

ویژگیهای مشارکتهای راهبردی جهانی

مشارکت راهبردی جهانی با سرمایه گذاری مشترک سنتی تفاوت دارد و دارای پنج ویژگی به شرح زیر است :

1. دو شرکت یا بیشتر یک راهبرد مشارکتی دراز مدت را توسعه می دهند که هدف آنها دستیابی به رهبری جهانی با پی گیری رهبری هزینه کم ، تمایز و یا ترکیب هر دوی آنها در بازار می باشد.
2. رابطه دو طرفه است. هر یک از شرکا دارای قدرت مشخصی است که با طرف مقابل شریک می شود. یادگیری باید از جانب هر دو طرف انجام شود.
3. دور نما و فعالیت های شرکا واقعاً جهانی است و فراتر از کشور های مادر و منطقه ی آنها و به طرف سایر نقاط جهان می باشد.
4. رابطه بین شرکا افقی می باشد. انتقال مداوم منابع بین شرکا با سهیم شدن در فن آوری ضروری است.
5. موقع رقابت در بازار هایی که خارج از مشارکت می باشد ، شرکا ، ماهیت ملی و عقیدتی خود را حفظ می کنند.

مثالهایی از مشارکت های راهبردی جهانی

طرح 4/3 میلیارد دلاری موتورولا به نام « ایریدیوم » که در ابتدای این بحث تشریح شد. یک نمونه از مشارکت راهبردی جهانی است که چندین ویژگی فوق را دارد. طرح « ایریدیوم » پس از تکمیل شامل 66 ماهواره خود بود که به موتورولا اجازه خواهد داد تا خدمات ارتباطاتی جهانی را ارائه کند که شامل خدمات تلفن همراه زمینی نیز می باشد. برای انجام این طرح ، « موتورولا » با 12 شرکت دیگر که هر یک در زمینه خاصی تخصص دارد ، مشارکت کرده است.

برای مثال ، شرکت « لاک هید » ماهواره ها را با هزینه هر دستگاه 13 میلیون دلار خواهد ساخت. مقاطعه کران فرعی شامل « ری تیون » ، « مارتین ماریتا » ، و « زیمنس » خواهند بود. مشارکت کنندگان از کشور های اروپای غربی ، آمریکای شمالی ، ژاپن به علاوه روسیه ، چین ، تایلند و ونزوئلا هستند.

ویژگی های طرح ایریدیوم

طرح ایریدیوم دارای چندین ویژگی است که برای موفقیت یک مشارکت خوب ضروری است. اولا ً ، موتورولا ، یک پیوند راهبردی را شکل می دهد که از یکی از شایستگی های محوری شرکت که رهبری در ارتباطات بی سیم است به نحو شایسته ای بهره برداری می کند. ثانیاً ، شرکاء طرح ایریدیوم هر یک دارای نقاط قوت منحصر به فردی هستند. ثالثاً ، هیچ یک از شرکا توانایی و علاقه ای جهت کسب شایستگی محوری موتورولا را نداشت. بالاخره ، طرح ایریدیوم به جای تمرکز بر بازار یا محصول خاص ، پیوندی براساس مهارت ها ، دانش فنی ، و فن آوری است.