فرهنگ عامه مثال هایی از فرهنگ عامه

مثال هایی از فرهنگ عامه

از آنجا که فرهنگ عامه شامل هر چیزی می شود که جاذبه توده گیر دارد و در فعالیت غیر کاری استفاده می شود ، گستره موضوع که این واژه را شامل می شد بسیار وسیع است.

تبلیغات

وقتی که انگاره ها ، تم ها و تصاویر تبلیغات از طریق توده مردم پذیرفته شدند ، تبلیغات فرهنگ عامه می شود. نمونه هایی از چهره های تبلیغاتی که جایگاه فرهنگ عامه بدست آورده اند شامل رونالد مک دونالد ، تونی تایگر ، اینر جایزر بانی و پیبلسبری دوگهابوی هستند.

تلویزیون

تلویزیون به عنوان یک رسانه ، نقش خلق فرهنگ عامه را ایفا می کند. در واقع ، یک اندیشمند استدلال کرده است که تلویزیون عمدتاً فرهنگ عامه و تأمین کننده بنیادی ارزش ها و عقاید شده است. محققان دریافته اند که تماشا کردن مستمر تلویزیون بر دیدگاه مصرف کنندگان از جهان تأثیر می گذارد. برای مثال ، تشخیص داده شده است افرادی که دائماً پای تلویزیون می نشینند هم میزان خشونت و هم سطح رفاه را در ایلات متحده بیش از حد برآورد می کنند. در نتیجه ، یک نظام درجه بندی برای نمایش های تلویزیونی تعبیه شده است تا به والدین برای نظارت بر میزان خشونتی که فرزندشان مشاهده می کنند کمک نماید.

موسیقی

موسیقی نیز می تواند فرهنگ عامه را شکل دهد. پدیده موسیقی رپ تأثیر عظیم موسیقی بر رفتار مصرف کنندگان یک نسل را نمایان می سازد. سرچشمه های موسیقی رپ می تواند در عقبگردی به سال 1968 دنبال شود که در آن سال این موسیقی در بخش برونکس شهر نیویورک اختراع شد.

اولین برچسب رپ در سال 1976 ایجاد شد.

سپس در سال 1981 آواز گروه بلوندای با عنوان ریچر ( خلسه ) روی نمودارها جایگاه نخست را از آن خود کرد. در سال 1985 ام تی ، وی یک برنامه رپ شروع کرد. اولین فیلم مبتنی بر رپ در سال 1990 تولید شد. تا سال 1993 وارد روند کلی فرهنگ عامه شد. و این هنگامی بود که شرکت کوکاکولا از موسیقی رپ در تبلیغات خودش استفاده نمود ، موسیقی که اجرا کنندگان آن لباس گل و گشاد به تن داشتند و مدهای هیپی ها که با این پدیده موسیقی همبسته بودند.

مد

مفهوم مد می تواند یا به صورت محدود یا به طور وسیع تعریف شود. مطابق تفسیر محدود ، البسه ، آرایش ها و تزیین های بدنی تعریف می شود ، برای مثال ، عمل سوراخ کردن بدن برای تزیین نمونه ای از مد در فرهنگ عامه است.

تعریف وسیع تر از مد گسترش این مفهوم شامل هر نوع استفاده از محصولات برای بیان خودانگاره فرد یا موقعیت نقش فرد می باشد. بنابراین مد مجموعه ای از رفتارها است که از طریق مردم به طور موقت انتخاب می شوند و تصور می شود این رفتارها از لحاظ اجتماعی برای زنان و موقعیت مناسب هستند.

از این دیدگاه مد شامل انتخاب نمادها برای تأمین کردن هویت است. نمادها ممکن است شامل پوشاک ، جواهرات ، خودروها ، خانه ، کارت هنری و هر شی ء دیگر از نظر اجتماعی قابل رؤیت که معنا را درون فرهنگ عامه انتقال می دهد ، باشد.

حتی کتاب هایی که مردم می خوانند. ( یا این مطلب که آیا اصلاً کتاب می خوانند یا خیر ) می توانند به عنوان نمادهایی عمل کنند. که اطلاعات را به دیگران انتقال می دهند. یک محقق مصرف کننده ، ایدئولوژی مصرف را در داستان های پلیسی یک نویسنده سرشناس – روبرت بی پارکر که مجموعه اسپنسر فورهایر ( اسپنسر در خدمت شما ) را می نویسد تجزیه و تحلیل کرد.

این محقق که متوجه شد داستان های پلیسی جایگزین رمان کابوی در فرهنگ عامه شده اند ، اعلام کرد چنین رمان هایی ارزش های بی چون و چرای امریکایی را بیان می کنند. در این رمان ها کاراگاه مانند یک نوع قهرمان افسانه ای عمل می کند که دارای قدرت های خاصی است. و به ضعف هایی که اغلب ناشی از الکل و مشکلات مربوط به زنان هستند فائق می آید.

یک تم با اهمیت در مجوعه اسپنسر دانستن چه و چگونه مصرف کردن است. همانطور که محقق این بررسی ، کتی گودوین متذکر شد . دانستن چه و چگونه مصرف کردن. مگر آنکه برخی اوقات به طور هشیارانه انتخاب نامناسب باشد ، گواهی برتری ، قدرت و ابتکار هستند.

مد فی نفسه پویاست چون در طول زمان تغییر می کند.

کسی نمی تواند تأکید بیش از حد بر اهمیت ارزش نمادین مد کند. در واقع ، ارزش نمادین ممکن است هر ارزش سودجویانه ای را شدیداً تحت تأثیر قرار دهد.

کافی است کسی به رنجی که زنان بر خود هموار می کنند تا شکم بند بسته و کفش های پاشنه بلند به پا کنند نظری بیندازد. تا ارج نسبی که مردم به ارزش نمادین در برابر ارزش انتفاعی رفتار مصرف می دهند را دریابد.

البته ، مردان مدهای خاص خودشان را دارند . و مانند زنان ، ناراحتی جسمانی برای خوب به نظر آمدن را تحمل می کنند. شاهد این ادعا تلاش برای کاشت مو است . تا « انصراف به اصطلاح مردانه از لباس بیش از حد تنگ در اواسط قرن هجدهم » ، در واقع ، مردها تقریباً به همان اندازه مدپرستانه لباس می پوشیدند که زنان می پوشیدند.

• نوع گرایش .

دو نوع گرایش مد شناسایی شده است. در گرایش دوره ای مد ، اعضا جامعه سبک هایی که در یک جهت یا جهت دیگر تدریجا ً افراطی تر می شوند ، می پذیرند. نمونه ها شامل طول و عرض و پهنای کراوات می شود. در گرایش مد کلاسیک جلوه های خاصی کلاسیک می شوند ، مانند کت و شلوار راه راه آبی.

• سرعت گرایش.

گرایش ممکن است خیلی سریع یا آرام باشد. برخی گرایشات مدهای زودگذر بی اهمیت هستند و به سرعت می آیند و می روند. یک نمونه از چنین مدهای زودگذر رنگ کردن مو با کول اید است. یک گرایش بادوام تر تراشیدن موی صورت توسط اکثریت مردان و موی زیر بغل توسط اکثریت زنان در ایالات متحده است.

• نقاط پس زدن مد.

درون گرایشات دوره ای ، یک پس زدن به دلیل مانع فن آوری یا فرهنگی که مواجهه شده اند سرانجام رخ می دهد. برای مثال ، در اواخر قرن هجدهم ، دامن پف کرده کم کم پر چین تر و پر چین تر شد. تا اینکه زنان دیگر نمی توانستند از میان آستانه درها عبور کنند. همچنین در اوایل دهه 70 و مجدداً در دهه 90 دامن های کوتاه سیر صعودی گرفت.

تا اینکه با یک مانع فرهنگی در مورد شکل نیکداشت حجب مواجه شدند. شاید چیز مشابهی در مرود سوراخ کردن بدن اتفاق بیافتد. چون محل های مناسب بدن به طور افزون اشغال می شوند.

• میزان هواخواهی در سطح فردی نسبت به گرایش.

اگر چه گرایشات به مد می توانند در جامعه به طور کلی متمایز شوند . در سطح فردی هر شخصی به نظر می رسید به یک روش تقریباً تصادفی درباره گرایش رفتار می کند. در واقع ، برخی افراد با شادکامی لباس پوشیدن یا رفتار کردن در جهت روشی مخالف که از طریق گرایش تجویز شده است را می پذیرند. به نوبه خود ، این ضد گرایش ها ممکن است مبنایی بر مدهای گذرای جدید شوند.